@AgataZi o której ty wstajesz? Bo mam wrażenie, że czasem bardzo wcześnie. Ja się ledwo zwlekam, nie kontaktuję, kawa mnie stawia do lekkiego pionu, wchodzę na forum, a ty zawsze już zdążysz wkleić Słowo ????
"Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.
jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie.
Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie poprzez sprawiedliwość, wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.' Rz 5, 12. 15b. 17-19. 20b-21
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie." Łk 12, 35-38
Dziękuję dziewczyny za miłe słowa To Wy mobilizujecie. Aż się bardziej chce, gdy jest sygnał, że komuś też to służy. Mi bardzo. I bardzo jestem wdzięczna Panu Bogu za to forum, za Was. I że jakiś czas temu powstał pomysł tego wątku. Teraz już nie umiem rano bez Słowa. To łaska, która trwa.
Tak rano, bo nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć, co na dziś. Zawsze jest coś pięknego, często bardzo osobiście do mnie. Lubię i chcę.
Budzika nie nastawiam. Samo tak. Ale jak staruszka - chodzę spać z kurami to i budzę się rano. I nie zawsze wstaję. Chyba że mam na 6:00 do pracy to nie ma wyjścia. Dobrego dnia kochani! I dziękuję
"Niech grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce." Rz 6, 12-18
"Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego – życie wieczne. Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana – to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym." Rz 6, 19-23
«Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął.
Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej»." Łk 12, 49-53
"Niech Ogień nas oczyści i uświęci ks. Przemysław Krakowczyk
Pragnienia Boga różnią się od pragnie ludzkich. My zabiegamy o wojnę i rozłam tam, gdzie powinien być pokój i zgoda, z kolei szukamy zgody i pokoju tam, gdzie powinien być jasny podział i niezgoda. „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął” – mówi dziś do nas Jezus. Tym ogniem, którym ma płonąć ziemia jest Duch Święty.
Duch Boży nie przynosi światu błogiego, „świętego spokoju”. Duch jest dynamiczny jak ogień. Płonie i pożera wszystko, co nieświęte. Stawia jasne granice między dobrem a złem. Nie szuka pokoju za wszelką cenę, ale inspiruje do sprzeciwu i niezgody wobec zła tego świata. Duch Święty nie toleruje tego co skażone jest grzechem. On przychodzi po to, aby unicestwić zło, oczyścić człowieka i przygotować nowy, Boży porządek świata.
Nie łudźmy się. Jak długo na świecie będzie istniało zło i grzech, tak długo nie będzie na nim pokoju i szczęścia. Walkę o dobrą przyszłość świata musimy zacząć od swojego serca, od wyzbycia się wszelkiego zła i przywiązania do grzechu. Zaufajmy Bogu i poddajmy się działaniu Ducha Świętego. Niech On nas oczyszcza i uświęca.' https://opoka.org.pl/liturgia/
"Jestem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele, nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać – nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię właśnie zło, którego nie chcę." Rz 7, 18-25a
Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności, * bo ufam Twoim przykazaniom. Dobry jesteś i dobrze czynisz, * naucz mnie ustaw swoich.
Niech Twoja łaska będzie mi pociechą * zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze. Niech Twa litość mnie ogarnie, a żyć będę, * bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
Na wieki nie zapomnę Twoich postanowień, * bo przez nie dałeś mi życie. Wybaw mnie, należę do Ciebie * i szukam Twoich postanowień.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich Ps 119 (118)
"Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.
W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha." Ef 2, 19-22
"Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami."
Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich." Łk 6,12-19
"Góry w historii zbawienia należą do miejsc uprzywilejowanych. Bóg je wybiera, aby objawić się ludziom. Tak było na górach Moria, na Synaju i Karmelu. Również misja Jezusa ma związek z górami. Powołanie jest zaproszeniem do wejścia na górę – modlitwy, przemienienia, krzyża. Jezus Chrystus wyznacza nam szlak i idzie jako Przewodnik.
Im trudniejsza jest góra, tym mniej osób ją zdobywa. Na górę powołania weszło dwunastu Apostołów, na górę przemienienia – trzech spośród nich, a na górę krzyża – jeden. Udział w Eucharystii jest zaproszeniem do wejścia na każdą z tych gór.
Wszystkie ważne wydarzenia Jezus poprzedza modlitwą. Również decyzja o wyborze Apostołów została poprzedzona trwaniem w zjednoczeniu z Ojcem na modlitwie. W konsekwencji Apostołowie zostają wezwani po imieniu. Jezus zna ich do głębi. Tajemnicą Bożego serca jest to, dlaczego wezwał akurat tych, a nie innych. I dlaczego zaprosił także nas do Kościoła. Odpowiedź na te pytania wykracza poza nasze możliwości. Świadomość wybrania rodzi jednak zdumienie i wdzięczność.
Zadaniem Kościoła – także współcześnie – jest umożliwianie ludziom dotykania Jezusa Chrystusa. Jest to możliwe dzięki słowu Bożemu i sakramentom złożonym w dłonie Apostołów, ich następców oraz pomocników. " https://opoka.org.pl/liturgia/
"Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami."
Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich." Łk 6,12-19
W tych słowach otrzymałam odpowiedź na moje zmagania ostatnich dni. W skrócie, jak zdarza się chyba każdej matce, zwłaszcza wielodzietnej, jestem bliska obłędu i czuję, że moje siły są na wyczerpaniu. Tymczasem Pan Jezus MODLI SIĘ CAŁĄ NOC, żeby potem oddawać się ważnym zadaniom i iść prosto do złaknionych go ludzi. Nie pozbył się energii zarywając noc, a zyskał Moc. Po moc trzeba iść do Pana, nawet, gdy nie ma się sił i czasu. On jest Panem Czasu i od Niego pochodzi moc.
«Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy». Mt 22, 34-40
Komentarz
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim *
po wszystkie dni nasze.
Wielbimy Pana, bo swój lud nawiedził"
Łk 1, 69-70. 71-73. 74-75
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Mt 5, 3
Łk 12, 13-21
Stara już jestem to wiesz
Dobrego dnia kochani
Dziękuję.
Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.
jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie.
Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie poprzez sprawiedliwość, wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.'
Rz 5, 12. 15b. 17-19. 20b-21
Ps 40 (39)
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym."
Łk 21, 36
Łk 12, 35-38
To Wy mobilizujecie.
Aż się bardziej chce, gdy jest sygnał, że komuś też to służy.
Mi bardzo.
I bardzo jestem wdzięczna Panu Bogu za to forum, za Was.
I że jakiś czas temu powstał pomysł tego wątku.
Teraz już nie umiem rano bez Słowa.
To łaska, która trwa.
Tak rano, bo nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć, co na dziś.
Zawsze jest coś pięknego, często bardzo osobiście do mnie.
Lubię i chcę.
Budzika nie nastawiam. Samo tak.
Ale jak staruszka - chodzę spać z kurami to i budzę się rano.
I nie zawsze wstaję. Chyba że mam na 6:00 do pracy to nie ma wyjścia.
Dobrego dnia kochani!
I dziękuję
Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu.
Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce."
Rz 6, 12-18
który stworzył niebo i ziemię.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata"
Ps 124 (123)
bo o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie."
Mt 24, 42a. 44
"Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą»"
Łk 12, 39-48
A końcem tego – życie wieczne.
Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana – to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym."
Rz 6, 19-23
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane."
Ps 1
bylebym pozyskał Chrystusa i w Nim się znalazł."
Flp 3, 8b-9a
«Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął.
Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój?
Nie, powiadam wam, lecz rozłam.
Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej»."
Łk 12, 49-53
"Niech Ogień nas oczyści i uświęci
ks. Przemysław Krakowczyk
Pragnienia Boga różnią się od pragnie ludzkich. My zabiegamy o wojnę i rozłam tam, gdzie powinien być pokój i zgoda, z kolei szukamy zgody i pokoju tam, gdzie powinien być jasny podział i niezgoda. „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął” – mówi dziś do nas Jezus. Tym ogniem, którym ma płonąć ziemia jest Duch Święty.
Duch Boży nie przynosi światu błogiego, „świętego spokoju”. Duch jest dynamiczny jak ogień. Płonie i pożera wszystko, co nieświęte. Stawia jasne granice między dobrem a złem. Nie szuka pokoju za wszelką cenę, ale inspiruje do sprzeciwu i niezgody wobec zła tego świata. Duch Święty nie toleruje tego co skażone jest grzechem. On przychodzi po to, aby unicestwić zło, oczyścić człowieka i przygotować nowy, Boży porządek świata.
Nie łudźmy się. Jak długo na świecie będzie istniało zło i grzech, tak długo nie będzie na nim pokoju i szczęścia. Walkę o dobrą przyszłość świata musimy zacząć od swojego serca, od wyzbycia się wszelkiego zła i przywiązania do grzechu. Zaufajmy Bogu i poddajmy się działaniu Ducha Świętego. Niech On nas oczyszcza i uświęca.'
https://opoka.org.pl/liturgia/
Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię właśnie zło, którego nie chcę."
Rz 7, 18-25a
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobry jesteś i dobrze czynisz, *
naucz mnie ustaw swoich.
Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *
zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.
Niech Twa litość mnie ogarnie, a żyć będę, *
bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.
Na wieki nie zapomnę Twoich postanowień, *
bo przez nie dałeś mi życie.
Wybaw mnie, należę do Ciebie *
i szukam Twoich postanowień.
Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich
Ps 119 (118)
W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha."
Ef 2, 19-22
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami."
Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób.
Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich."
Łk 6,12-19
"Tajemnica powołania"
ks. Janusz Chyła
"Góry w historii zbawienia należą do miejsc uprzywilejowanych. Bóg je wybiera, aby objawić się ludziom. Tak było na górach Moria, na Synaju i Karmelu. Również misja Jezusa ma związek z górami. Powołanie jest zaproszeniem do wejścia na górę – modlitwy, przemienienia, krzyża. Jezus Chrystus wyznacza nam szlak i idzie jako Przewodnik.
Im trudniejsza jest góra, tym mniej osób ją zdobywa. Na górę powołania weszło dwunastu Apostołów, na górę przemienienia – trzech spośród nich, a na górę krzyża – jeden. Udział w Eucharystii jest zaproszeniem do wejścia na każdą z tych gór.
Wszystkie ważne wydarzenia Jezus poprzedza modlitwą. Również decyzja o wyborze Apostołów została poprzedzona trwaniem w zjednoczeniu z Ojcem na modlitwie. W konsekwencji Apostołowie zostają wezwani po imieniu. Jezus zna ich do głębi. Tajemnicą Bożego serca jest to, dlaczego wezwał akurat tych, a nie innych. I dlaczego zaprosił także nas do Kościoła. Odpowiedź na te pytania wykracza poza nasze możliwości. Świadomość wybrania rodzi jednak zdumienie i wdzięczność.
Zadaniem Kościoła – także współcześnie – jest umożliwianie ludziom dotykania Jezusa Chrystusa. Jest to możliwe dzięki słowu Bożemu i sakramentom złożonym w dłonie Apostołów, ich następców oraz pomocników. "
https://opoka.org.pl/liturgia/
Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo, *
mój Wybawicielu.
Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja
Ps 18 (17)
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.'
J 14, 23
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».
Mt 22, 34-40