"Wzorcem dialogu człowieka z Bogiem jest modlitwa „Ojcze nasz”, której nauczył Jezus.
Jej wyjątkowość́ nie jest zawarta w słowach, ale w postawie dziecka ufającego kochającemu Ojcu, w szukaniu w pierwszej kolejności Bożej chwały, a w dalszej naszego pożytku.
Wartość modlitwy nie wynika z wypowiedzianych słów lub użytych formuł, lecz z relacji, które tworzy.
Modlitwy nie możemy nauczyć́ się̨ raz na zawsze. Aby dojrzewała i coraz pełniej odpowiadała na Bożą łaskę, wymaga pielęgnacji, zaangażowania intelektu, woli, uczuć, relacji międzyludzkich, historii życia, a nawet naszego ciała." https://opoka.org.pl/liturgia
"I będę sławił Twe imię za łaskę i wierność Twoją, * bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę. Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, * pomnożyłeś moc mojej duszy." Ps 138
«Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą.
Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.
Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie». Mt 7, 7-12
«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi.
najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, Mt 5, 20-26
Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, * mówię do Pana: «Tyś jest Panem moim». Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, * to On mój los zabezpiecza. Ps 16
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje.
To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali». J 15, 9-17
On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami 2 Tm 1, 8b-10
Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos:
«To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Mt 17, 1-9
Od czasu pogrzebu Michała - wtedy też była Ewangelia o przemienieniu na Górze Tabor - bardzo żyje we mnie ta scena. Pozwólcie, że dziś tu oprócz cytatów trochę od siebie napiszę...
Tu trzej wybrani, wyprowadzeni przez Jezusa na górę apostołowie dostępują zaszczytu zobaczenia namiastki Nieba. Poruszony Piotr proponuje: "Postawimy namioty!" Z nieba rozlega się głos: "To jest mój Syn.... Jego słuchajcie". Apostołowie wystraszeni, padają na twarz... Jezus zbliża się... dotyka... mówi: " Nie bójcie się".
Niedorzeczna propozycja Piotra stała się faktem: Namiot został postawiony. Tabernakulum znaczy namiot. Eucharystia. Rzeczywistość Nieba.
Jak bardzo podobna scena. A jak inna...
Uczniowie zaproszeni, wezwani. Na każdej mszy usłyszymy: "dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli." (Druga Modlitwa Eucharystyczna)
Na każdej rozlega się głos: To jest Jezus. Jest. "Bierzcie i jedzcie " Nie tylko słuchajcie. Bierzcie. Przyjmujcie.
Ile nam wiary potrzeba, żeby wejść sercem w tą tajemnice.... Razem z Maryją, z "całym Kościołem, aniołami i świętymi" oddawać chwałę, upaść na kolana. Spotkać Jezusa, który zbliża się.... pochyla... mówi: "nie bój się".
"On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami." 2 Tm 1, 8b-10
Aż chce się zawołać: "Panie przymnóż nam wiary, abyśmy wiedzieli czym jest nadzieja naszego powołania."
"Panie! Wstyd na naszych twarzach, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Ale Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków." Dn 9, 4b-10
«Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.
Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie». Łk 6, 36-38
Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos:
«To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Mt 17, 1-9
«Obmyjcie się i oczyśćcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Troszczcie się o sprawiedliwość,
Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. Iz 1, 10. 16-20
kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu». Mt 20, 17-28
'Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi? Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków»." Jr 17, 5-10
Komentarz
"Wzorcem dialogu człowieka z Bogiem jest modlitwa „Ojcze nasz”, której nauczył Jezus.
Jej wyjątkowość́ nie jest zawarta w słowach, ale w postawie dziecka ufającego kochającemu Ojcu, w szukaniu w pierwszej kolejności Bożej chwały, a w dalszej naszego pożytku.
Wartość modlitwy nie wynika z wypowiedzianych słów lub użytych formuł, lecz z relacji, które tworzy.
Modlitwy nie możemy nauczyć́ się̨ raz na zawsze.
Aby dojrzewała i coraz pełniej odpowiadała na Bożą łaskę, wymaga pielęgnacji, zaangażowania intelektu, woli, uczuć, relacji międzyludzkich, historii życia, a nawet naszego ciała."
https://opoka.org.pl/liturgia
i odnów we mnie moc ducha.
Ps 51
Jon 3, 5
Łk 11, 29-32
Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i niemającą nikogo poza Tobą, Panie, który wiesz wszystko»."
Est 4, 17k. l-m. r-u
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, *
pomnożyłeś moc mojej duszy."
Ps 138
i przywróć mi radość Twojego zbawienia."
Ps 51 (50), 12a. 14a
«Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą.
Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.
Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie».
Mt 7, 7-12
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka *
U Pana jest bowiem łaska, *
Ps 130
«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi.
najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze,
Mt 5, 20-26
mówię do Pana: «Tyś jest Panem moim».
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Ps 16
abyście szli i owoc przynosili.
J 15, 16
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.
Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje.
To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».
J 15, 9-17
według nadziei pokładanej w Tobie.
Ps 33
2 Tm 1, 8b-10
A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa:
«Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos:
«To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł:
«Wstańcie, nie lękajcie się!»
Mt 17, 1-9
Pozwólcie, że dziś tu oprócz cytatów trochę od siebie napiszę...
Tu trzej wybrani, wyprowadzeni przez Jezusa na górę apostołowie dostępują zaszczytu zobaczenia namiastki Nieba.
Poruszony Piotr proponuje: "Postawimy namioty!"
Z nieba rozlega się głos:
"To jest mój Syn.... Jego słuchajcie".
Apostołowie wystraszeni, padają na twarz...
Jezus zbliża się... dotyka... mówi:
" Nie bójcie się".
Niedorzeczna propozycja Piotra stała się faktem:
Namiot został postawiony.
Tabernakulum znaczy namiot.
Eucharystia.
Rzeczywistość Nieba.
Jak bardzo podobna scena.
A jak inna...
Uczniowie zaproszeni, wezwani.
Na każdej mszy usłyszymy:
"dziękujemy, że nas wybrałeś, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli." (Druga Modlitwa Eucharystyczna)
Na każdej rozlega się głos: To jest Jezus.
Jest.
"Bierzcie i jedzcie "
Nie tylko słuchajcie.
Bierzcie. Przyjmujcie.
Ile nam wiary potrzeba, żeby wejść sercem w tą tajemnice....
Razem z Maryją, z "całym Kościołem, aniołami i świętymi" oddawać chwałę, upaść na kolana.
Spotkać Jezusa, który zbliża się.... pochyla... mówi: "nie bój się".
"On nas wybawił
i wezwał świętym powołaniem
nie na podstawie naszych czynów,
lecz stosownie do własnego postanowienia
i łaski,
która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami."
2 Tm 1, 8b-10
Aż chce się zawołać:
"Panie przymnóż nam wiary, abyśmy wiedzieli czym jest nadzieja naszego powołania."
bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Ale Pan, Bóg nasz, jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków."
Dn 9, 4b-10
niech szybko nas spotka Twoje zmiłowanie, *
gdyż bardzo jesteśmy słabi.
Ps 79
Ty masz słowa życia wiecznego.
Chwała Tobie, Królu wieków
J 6, 63c. 68c
«Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.
Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.
Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze.
Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».
Łk 6, 36-38
«Obmyjcie się i oczyśćcie!
Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu!
Przestańcie czynić zło!
Zaprawiajcie się w dobru!
Troszczcie się o sprawiedliwość,
Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan.
Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna.
Iz 1, 10. 16-20
i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.
Ez 18, 31ac
Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Mt 23, 1-12
bo Ty jesteś moją ucieczką.
W ręce Twoje powierzam ducha mego, *
Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, *
i mówię: «Ty jesteś moim Bogiem».
W Twoim ręku są moje losy, *
wyrwij mnie z rąk wrogów i prześladowców.
Wybaw mnie, Panie, w swoim miłosierdziu.
Ps 31
Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.
Chwała Tobie, Królu wieków
J 8, 12
A kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».
Mt 20, 17-28
'Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi?
Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków»."
Jr 17, 5-10
i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.
Chwała Tobie, Królu wieków
Łk 8, 15