W naszym stole sobie chwalę to, że ma taki duży zakres wielkości - 150, 200, 250, 300, 350cm. Się przydaje w rodzinach wielo. Zaczynaliśmy od 150cm, później było 200, teraz 250 na co dzień. Za parę lat pewnie będziemy zmniejszać stopniowo. Jest cały czas ten sam, a dostosowany wielkością.
Jeden z naszych stołów ma już ćwierć wieku. Jeden z najlepszych naszych zakupów. Drewniany, rozkłada się od 1 do 3m co pół metra. Przy 1 metrze ma jedną nogę, potem ta noga się rozsuwa na dwie połówki. Przy maksymalnym rozstawieniu ma jeszcze podpórkę na środku. To jest kapitalne, bo nikt nigdy nie siedzi "na nodze" i nogi w żaden sposób nie ograniczają ilosci krzeseł. Druga rzecz za którą go kocham, to zaokrąglone rogi - dużo bezpieczniejsze przy dzieciach, ale i sama sobie siniaków o kanty nie robię, a mam tendencję.;) Wadą jest to, że tej ilości blatów nie schowa się w stole. Ale coś za coś.
Poszło. Dodałabym jeszcze do idealnego stołu lekkie zaokrąglenia rogów. Mieliśmy takie naklejane szpecące narożniki (po pierwszym rozciętym łuku brwiowym), ale potem przy wymianie blatu na większy, zaokrągliliśmy. Te zaokrąglenia, wbrew pozorom, pożyteczne nie tylko dla małych łebków...
Połowa badanych nie ma możliwości powiększenia swojego stołu. A z tej połowy, około połowa ma ten stół niepowiększalny, a druga połowa powiększony już maksymalnie i dalej się nie da.
Piszemy z synem pracę licencjacką. Stanowię merytoryczne wsparcie w kwestii badania ankietowego i analizy danych. Muszę się trzymać w ryzach, żeby mu nadmiernie nie rozbudować tej części pracy. Jak już sobie to zaczęłam liczyć, to mi pączkują kolejne pomysły na to, co interesującego można z tych danych wyciągnąć. Syn już się śmieje, że może powinnam z tego zrobić jakiś artykuł socjologiczny.
Na ile wielodzietni identyfikują się z tezami wyrażającymi różne problemy związane z użytkowaniem stołu, z którymi mierzy się projektant stołu dla wielodzietnych
W imieniu syna i własnym, bardzo dziękuję wszystkim, którzy zaangażowali się wypełnienie ankiety lub przekazanie jej dalej. Tempo spływania odpowiedzi bardzo pozytywnie nas zaskoczyło, a uzyskane wyniki świetnie wpisują się we wstępne intuicje młodego projektanta. Gdy powstanie już dyplomowy stół, obiecuję pochwalić się zdjęciem.
A co , jesli ktos ma dwa duże stoły? My ostatnio, czyli jak jest ciepło z posiłkami przeniesliśmy sie na drugi (jeszcze większy) stół. ALe wypełniłam jak dla stanu dotychczasowego. Dla mnie jeszcze moglo by byc pytanie, gdzie stoi ten główny domowy stół, bo u nas np. w pomieszczeniu stolowo -kuchennym, wiec nie ma potrzeby przenoszenia czegos dalej itp.
@Ula - ciekawe spostrzeżenie. W badaniu socjologicznym na pewno pytalibyśmy o lokalizację stołu, bo to ważna informacja. To była ankieta robiona przez projektanta, by ocenić potrzeby potencjalnego odbiorcy produktu. Bez względu na to, gdzie ludzie trzymają swoje stoły, ważne jest, czy potrzeba przeniesienia kawałka blatu do kuchni występuje u odbiorcy, czy nie. Jeśli występuje, to projektant widzi sens, by potraktować tę potrzebę jako wyzwanie projektowe. Oczywiście, dyskutowaliśmy z Józefem o tym, że częstość wykorzystania stołu jako dodatkowej płaszczyzny do robót kuchennych oraz użyteczności możliwości przeniesienia części blatu na pewno jest skorelowana z bliskością stołu do kuchni. Celowo jednak porzuciliśmy eksplorowanie tego wątku, jako bezużyteczne z punktu widzenia celu ankiety.
@PawelOdOli - trudno mi sobie wyobrazić mojego Józefa na innych studiach. To był strzał p.t. wzornictwo albo nic. Ze świadomością, że pewnie nic i nie będzie z tego powodu płaczu - pójdzie do roboty jako grafik i spec od efektów, bo to praktykował od początku gimnazjum. Na podstawie przesłanek racjonalnych, nie powinien się na te studia dostać - nigdy w życiu nie rysował, nie malował. Jednak się dostał i, chwała Bogu, już kończy.
Ja też wczoraj wypełniłam, ja mam za wąski stół i za krótki, na imprezy dołączamy drugi ogrodowy, jest 20 cm dłuższy, wtedy mamy prawie 4m i na święta się mieścimy z rodziną siostry. Wolałam że względu na rozmiar stary stół, szerszy i dłuższy., ale był dłuższy z dwiema dostawkami. Wolę ten mniejszy, ale blat z grubego drewna, bez forniru. Trochę nam ciasno, kiedy w niedzielę dojdą 2, 3 osoby, wtedy nie opłaca się kombinować z dostawką, a robi się mało wygodnie... Za to nie musi być cały czas obrusa.
Ja już od dawna marzę o porządnym stole, ciągle jakieś prowizorki. Ledwo się mieścimy. Wg mnie najfajniejszy byłby stół z jakimś sprytnym mechanizmem umożliwiającym szybkie i łatwe regulowanie długości i to tak, żeby pozostał stabilny i nogi nie przeszkadzały.
Rosa Pich (16 dzieci) ma stół okrągły, z obracanym extra blatem na środku, a siedzi się nie na krzesłach tylko na ławach. Dlugo o takim myślałam tylko średnio pasowałby kształtem do salonu
Komentarz
Wadą jest to, że tej ilości blatów nie schowa się w stole. Ale coś za coś.
Tylko blat kiepski, czeka na swoją kolej do zrobienia.
Kto potrafi na podstawie tego rysunku chociaż oszacować, ile osób wypełniło ankietę?
Połowa badanych nie ma możliwości powiększenia swojego stołu. A z tej połowy, około połowa ma ten stół niepowiększalny, a druga połowa powiększony już maksymalnie i dalej się nie da.
Większość wielodzietnych wykorzystuje na swój stół całe miejsce, jakie może na to przeznaczyć. Większy stół by im się nie zmieścił.
Oczywiście, dyskutowaliśmy z Józefem o tym, że częstość wykorzystania stołu jako dodatkowej płaszczyzny do robót kuchennych oraz użyteczności możliwości przeniesienia części blatu na pewno jest skorelowana z bliskością stołu do kuchni. Celowo jednak porzuciliśmy eksplorowanie tego wątku, jako bezużyteczne z punktu widzenia celu ankiety.
Też kiedyś myslalem o wzornictwie. Ale została filologia.
Dlatego pracuję jako projektant graficzny.
Syn postawił jakąś blachę z ciastem i doopa. Bez obrus niedasie
U nas szybko przestałby działać, już nie mówię, że za ładny!